මෙදා පාර අවුරුදු..

රදැල්ලේ සිට

මාස තුනක් ඉවරල ඔන්න හම්බුනා අවුරුදු නිවාඩුවත්. පහුගිය මාස තුන නම් යනවා දැනුනෙත් නෑ. පෝස්ට් එකක් දාන්නම් දාන්නම් කියල හිටියට, ඉස්කෝලේ වැඩ යි කැම්පස් වැඩයි ගෙදර වැඩයි අරවයි මේවයි එක්ක ඒක දවසින් දවස කල් ගියා. අන්තිමේ ඉතිං අවුරුදු පෝස්ට් එකම දාන්නම් කියල හිටියා.

මේ අවුරුද්දේ අවුරුදු නම් නෑ ඉතිං අපිට. ගිය අවුරුද්ද වෙනකල් අපිත් එක්ක හිටපු අත්තයි අත්තම්මයි නැති උන නිසා. අවුරුදු 94ක් මෙහෙ හිටිය, මගේ ජීවිතේ ම ලඟින් හිටිය මනුස්සය නැතුව මොන අවුරුදු ද..

ඒ කියලත් ඉතිං ගමේ නම් වෙනසක් නෑ. දවස් දෙක තුනකට කලින් ඉඳන් ම සද්ද ටික පටන් අරං තිබුනේ. මේ ලියන වෙලාවෙත් පන්සලේ සද්දේ ඇහෙනවා කන බීරි වෙන්න. පවු අර එහෙ ඉන්න අලුත් බලු පැටව් ටික.

මේ පාර අවුරුද්ද නම් ටිකක් රුවිතෙට ගිහිං වගේ. වහින්න ඕනේ කාලේ වැස්සේ නැතුව අන්තිමට අර 2002 වගේ ලයිට් කපන්න ගත්තා. අපිට සලාක ක්‍රමයට පැය 4ක් කැපුවා දවසට. ඊයේ තමා ඒ මගුල ඉවර උනේ. හැබැයි දැන් කියලත් ලොකුවට වහින්නේ නෑ ඉතිං. මට මේ දවස් වල කාලගුණය දැක්කම මතක් වෙන්නෙම අර කොසොල් රජ්ජුරුවෝ දැක්කයි කියපු හීන 16.

දහම් පාසලේ අවුරුදු උත්සවයත් මේ පාර කල් ගියා අප්‍රේල් 28 ට. දන්නා කාලෙක ඕක අවුරුද්දෙන් පස්සේ තිබ්බේ නෑ. ඒ නිසා ඉතිං ඒක ගැනත් ලියන්න දෙයක් නෑ. රට ගැන නම් ඉතිං ආය අමුතුවෙන් කතා කරන්න දෙයක් නෑ නේ. ෆේස්බුක් එකට ගියාම රටේ ආශ්චර්යය දෝරේ ගලනවා.. 

යකඩ යකා දස වැනි සංවත්සරය
සේයාරුව- කවිඳු පෙරේරා

ලියන්න දෙයක් නෑ කිව්වට නැත්තේ ම ත් නෑ. එකක් තමා ඔය පහුගිය වාරේ අපේ යකඩ යකා සමූහයේ ගෙට් එක තිබ්බා. මාර්තු තුං වෙනිදා. ඊට කලින් දවසේ ඉස්කෝලේ පිරිතටත් ඉඳලා, එහෙමම ඉන්ටසිටියේ ගියා. ගිහිං ඉතිං වාෂ්ප දුම්රිය එන්ජින් ගැන පොඩි ඉදිරිපත් කිරීමකුත් කරා. ඒ අතරම නිවේදන කටයුතු ටිකත් ශේප්මන්ට් එකේ කරගත්තා. 

අර ගෙහාන් අයියා මේක ට මරු ටයිටල් එකක් දුන්නා එදා..
"වාෂ්ප නම් බණ්ඩාර"
ඒ ප්‍රසන්ටේෂන් එක හදාගන්න උදව් කරපු අනුත්තරා අක්කටයි සුභාෂ් අයියටයි ගෙහාන් අයියටයි ගොඩක් පිං!
සේයාරුව- කවිඳු පෙරේරා

මේ ටිකේ නිවේදන කටයුතු නම් හම්බුනා මදි නොකියන්න. එකක් තමා ඉස්කෝලේ පිහිනුම් තරඟාවලිය. ඒක නම් ඉංග්‍රීසියෙන් කරන්න උන නිසා ටිකක් ෆෝමල් උනා වැඩි ද කොහෙද. ඔය ඔක්කොම ඉවර වෙද්දී, නිවාඩුත් හම්බුනා. ඔය අතරවාරේ අපිට DIMO එකෙන් ළමයින්ට ඉගෙනගන්න එන්ජිමක් ගෙන්නගන්නත් පුළුවන් උනා. ඔය ටික තමා වාරේ අතර උනේ.

නිවාඩු හම්බුන ඊළඟ සතියේ ම ස්ටාෆ් ට්‍රිප් එකක් වැටුනා. නුවර එලිය හරහා රදැල්ලට. එතන ගිහිං වැවිලිකරුවන්ගේ සමාජශාලාවේ (Radella Planters Club) බොහොම විනෝදශීලී දවසක් ගෙව්වා. 

ග්‍රෙගරි වැවේ බෝට්ටු සවාරිය..

Planters Club- Radella

 විනෝදශීලී කිව්වට ඉතිං මම නම් කරේ ඔතනට ගිහිනුත් ක්‍රිකට් ගහන එකයි කයිය ගහන එකයි තමා. 

ක්‍රිකට් මැච් එක. මේක නම් අපි දිනුවා කොහොම හරි.

නාන්න ඔයක් තිබ්බා. එතෙන්ට යන්න හදනකොට කොහේදෝ නැති වැස්සක් එක්ක කුණාටුවක් කඩාපාත් උනා. අන්තිමට සෙල්ලම් කරන්න දාගත්ත ඇඳුම පිටින්ම ගෙදර එන්න උනා ඒකෙන්. මගදී බස් එක කැඩුන නම් ශෝක්.

ආ තව එකක්.. ඔය ගමන යන අතර වාරේ පාර මාරු වෙන්න ගිහිං තව පොඩ්ඩෙන් ලංගම බස් එකකට යට වෙලා රොටියක් වෙනවා. එහෙනම් අද තමා වලගම්පිටි යන දවස.

වෙනදා නම් මේ වෙද්දී අහස්කූරු ටිකක් එහෙම මොඩිෆයි කරගන්නවා. ඒ කියන්නේ, ලංකාවේ තියන ඒවාට අහස් කූරු කිව්වට ඒවා යන්නේ හරහට නේ. ඉතිං කෙලින් උඩ යවන්න පුළුවන් ක්‍රමයකට මම හදනවා කිහිපයක්. තියන එක ඉරට්ට සමාන කෑලි තුනකට කඩලා තුං පැත්තෙන් සෙලෝටේප් කරලා අර රොකට් එකක් වගේ හිටින්න හදනවා. ඒක නම් තනි කෙලින් උඩ යනවා.

ආය ඉතිං රතිඤ්ඤා ගත්තත් යුද්ධ හමුදාවේ ග්‍රෙනේඩ් වගේ නේ. ඇයි පත්තු කරපු ගමන් පුපුරනවා. නූල් අඟල් බාගයක් වත් නෑ නේ. මම ඉතිං ඕකටත් පොඩි ට්‍රික් එකක් දානවා සවු කොලේ අයින් කරලා නූල අග පොඩ්ඩක් පළුඳු කරලා. එතකොට කන අස්සේ පුපුරන්නේ නෑ.

ලංකාවේ ගිනිකෙළි තාක්ෂනය කොච්චර දියුණු ද කියනවා නම්, දැන් තියන බඹර චක්‍ර, නිලා කූරු එහෙමත් පුපුරන්න පුළුවන්. දවසක් නිලා කූරක් පුපුරලා කෑලි අතට විසික් වෙලා අතත් පිච්චුනා මතකයි. මේ සැරේ මම දැක්කා ෆේස්බුක් එක පැත්තේ සෑහෙන ප්‍රචාරයක් යනවා රතිඤ්ඤා පත්තු කරන්න එපා සත්තුන්ගේ කන් ඇහෙන්නේ නැතුව යනවා කියල. ඒ කතාව නම් ඇත්ත. මොකද බල්ලන්ට වගේ සත්තුන්ට අපිට වඩා සියුම් සද්ද ඇහෙනවා. ඉතිං අපිට උනත් දරාගෙන ළඟ පාතක ඉන්න බැරි අර පුපුරන සද්ද බල්ලන්ට කොහොමත් දරාගන්න අමාරුයි.

හැබැයි මට තියන ප්‍රශ්නේ, අපේ ගෙදර හිටි බල්ලයි බළලායි අපි ඕවා පත්තු කරද්දී කිසි ගානක් ගත්තේ නෑ. බල්ලා නම් ගිහිං ඇඳක් යට හැංගෙනවා. බළල් තඩියා නම් පිලට වෙලා බලං ඉන්නවා අපි කරන විකාර. හැබැයි ඉතිං ඒ බලන්න උන් දෙන්නත් මේ අවුරුද්දේ නෑ. යකෝ බලං ගියාම ගිය අවුරුද්දේ සුබ අලුත් අවුරුද්දක් කියල සුබ පැතුවට සුබක් වෙලා නෑ නේ..

ඔය ඔක්කොමත් හරි, මේ පාර අවුරුදු දෙකකට පස්සේ සයිබර් බක්මහ උළෙල පැවැත්වෙනවා කියල අඟහරු ලෝකෙට ආරංචියක් ලැබුනා. අන්තිම එකට මට යන්නත් බැරි උනා. මේකට නම් යන්න බලන්න ඕනේ. පීරිසියට පාකිං දෙන්නේ නැතිය කිව්ව නිසා මෙදා සැරෙත් ඉතිං දුංරියේ පිහිට තමා.

එහෙනම් ඉතිං මෙදා සැරේ අවුරුද්දට කියල ලියන්න තියන්නේ ඔච්චරයි. ට්‍රිප් දෙක තුනක් හිතේ තියං ඉන්නවා. බලමු ඒ ටික යාගන්න හැකි උනොත් සටහන් ටිකක් ලියන්නම්. මේකත් මේ ඊයේ ලියන්න හිටියේ. ඒත් ඉන්ධන පද්ධතිය අවුලක් ගිහිං ඊයේ දවසම නිදාගන්න උනා.

එහෙම නම් කියවන ලියන හැමෝටම සුභ නව වසරක් වේවා කිව්වා..!!