ශ්‍රී ලංකාවේ සුන්දරතම දුම්රිය ස්ථානයක් වෙත...

        

ඉදල්ගස්හින්න දෙසට ඇදෙන පොඩි මැණිකේ..

          ඔහිය දුම්රිය ස්ථානයෙන් පිටත් වූ පොඩි මැණිකේ නැවතත් අවතීර්ණ වූයේ වනාන්තර පෙදෙසකටයි. උඩරට වියලි කලාපයට ආවේණික ලක්ෂණ පෙන්නුම් කල වනාන්තරය තුලින් වැටී තිබුණු මග ඔස්සේ ඇය ගමන් කලේ, අඩු වේගයකිනි. එක් විටම පැරණි වෙඩි බෙහෙත් ගබඩාවක් පසු විය. එය නම් සේයාරු ගත කිරීමට මට නොහැකි විය. 

නාය යාම් සහ ගල් කඳු කඩාවැටීම් ගැන අනතුරු අඟවා තිබුණු අයුරු.

          මෙම කොටස දැඩි බෑවුමකින් යුතුය. මෙම බෑවුමත් එසේ මෙසේ බෑවුමක් නොව, අඩි 44ට එකක ආනතියකින් යුතු බෑවුමකි. පොඩි මැණිකේ දුම්රිය සාමාන්‍යයෙන් මැදිරි 6කින් සමන්විතය. එක මැදිරියක් ටොන් 28ක් පමණ බරය. ඒ අනුව මුළු දුම්රිය (එන්ජිම රහිතව) ටොන් 168ක් බරය! මෙම මැදිරි වල මුළු බරත්, මගීන්ගේ සහ අනෙකුත් අවශේෂ බරත් එකතු වූ විට ටොන් 175ක පමණ බරක් එකතු වනු ඇත. මෙම සියලුම බර දරා සිටිය යුත්තේ ටොන් 89ක් බර එන්ජිමක තිරිංග පද්ධතියයි.

උඩරට වියලි කලාපය තුලින් බෑවුම ඔස්සේ..

          යම් හෙයකින් තිරිංග ගිලිහී යාමට ඉඩ හළොත්, බණ්ඩාරවෙලට දුම්රිය ලඟා වන විට පැයට සැතපුම් 100කට එහා වේගයක් දුම්රිය සතු වනු ඇත! මේ නිසා, මෙම කොටසේ ධාවනය වන සියලුම දුම්රිය වෙත පැයට සැතපුම් 20ක උපරිම වේග සීමාවක් පනවා ඇත. මෙම වේගය පවත්වාගැනීමට, ඩයිනමික් හෙවත් ගතික තිරිංග මහෝපකාරී වේ. අප ඔහිය දුම්රිය ස්ථානයෙන් පිටත් වූ තැන් පටන් දිගටම, ඩයිනමික් තිරිංග පද්ධතියට අදාළ පංකාව වේගයෙන් ක්‍රියා කරන හඬ අපට එන්ජිමේ හඬ පරදවා අසන්නට ලැබුණි.

          අප මෙම ගමන් කරන කොටසේ එක් විශේෂතාවයක් ඇත. පාරිසරික සුන්දරත්වය මෙන්ම, උඩරට දුම්රිය මාර්ගයට ලාක්ෂණික වූ බිංගෙවල් එම විශේෂත්වයයි. ඒ, යාබද දුම්රිය ස්ථාන දෙකක් අතර හමු වන වැඩිම බිංග සංඛ්‍යාවක් ඇතුලත් කොටස මෙය වන බැවින්ය. අංක 22 බිංගයෙන් ආරම්භ වී, එකක් පසුපස එකක් ලෙසින් අංක 36 වන බිංගය දක්වා අපට මෙම කොටසේදී හමු වේ. සමහර ස්ථාන වලදී, දුම්රිය එකවර බිංග දෙකක් තුලින් ගමන් කරයි. 

එකක් පසුපස එකක් ලෙස පිහිටි බිංග 14න් දෙකක්. (දුම්රිය පා ගමනක් අතරතුරදී ගත් සේයාරුවකි)

          මෙම බිංගෙවල් වඩාත්ම කතා බහට ලක්වූයේ, අද නොව වාෂ්ප එන්ජින් යුගයේ ය. ගල් අඟුරු එන්ජිමට සෑම වෙලේම ගල් අඟුරු දමන්නේ නැත. ෆයර්මන්වරයා විසින් එය කරන්නේ ක්‍රමානුකූලවයි. ඔහුට මාර්ගය ගැන හොඳ දැනීමක් තිබීම අත්‍යවශ්‍යය. බිංග තුලදී චිමිනියෙන් පිට වන දුමාරය අවම වන සේ ඔහු කටයුතු කල යුතුය. ගල් අඟුරු දුමාරය හුස්ම ගැනීම අපහසුතා ඇති කරන බැවින්, බිංගය තුලට පිවිසෙන දුම්රිය එහි ඇතුලත දුමාරය අවම වන පරිදි බිංගයට කලින් ලිප හොඳින් දල්වා වාෂ්ප පීඩනය ඉහල දමා තිබිය යුතුය. 

නැවතත් තේ වතු කලාපය වෙත..

          එකක් පසුපස එකක් පිහිටි බිංග 14 තරණය කල පොඩි මැණිකේ, නැවතත් තේ වතු පෙදෙසකට අවතීර්ණ වූවාය. මදක් ඈතින් සංඥා කුළුණක් දිස් විය. ඒ, ඉදල්ගස්හින්න අවුට් හෝම් සංඥාවයි. තරමක විශාල වංගුවක් පසු කල පොඩි මැණිකේ, අතහැර දමනු ලැබූ පුංචි කෝච්චි මැදිරියක් පසු කොට, ඉදල්ගස්හින්න වෙත සේන්දු වූවාය.. 

ඉදල්ගස්හින්න වෙත පිවිසෙන පොඩ්ඩි..
(සේයාරු හිමිකම- අකිල කරුණාරත්න)

          ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානය, ශ්‍රී ලංකාවේ පිහිටි සුන්දරතම දුම්රිය ස්ථාන අතරින් එකකි. මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 5464ක උසකින් පිහිටි මෙම දුම්රිය ස්ථානය, කොළඹ අන්ත්‍ය දුමරිය ස්ථානයේ සිට සැතපුම් 148ක් සහ දම්වැල් 74ක දුරකින් පිහිටියේය. පාෂ මාර්ග දෙකක් සහිත තරමක කුඩා දුම්රිය ස්ථානයක් වූ මෙහි, ඈත කාලයේ එක් වාෂ්ප එන්ජිමක් ස්ථානගත කර තිබුණු බව පැවසේ. 

ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානය.

          ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානය පිහිටියේ, දෙපසින්ම දැඩි බෑවුම් සහිත කඳු මුදුනක් වැනි අඩවියකයි. මෙම දුම්රිය ස්ථානයේ විශේෂත්වය නම්, වහලට වැටෙන වැසි ජලය, එක් පසෙකින් මහවැලි ගඟටත්, අනෙක් පසින් වලවේ ගඟටත් එකතු වීමයි! පැහැදිලි දිනයකදී මෙම දුම්රිය ස්ථානයේ සිට දකුණු මුහුද දක්වාම දැකිය හැකිය! රාත්‍රී කාලයේ දෙවුන්දර ප්‍රදීපාගාරයේ එලිය මෙම දුම්රිය ස්ථානයේ වේදිකාවට දර්ශනය වන බව කියවේ.. 

ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානයේ වේදිකාවට පෙනෙන දර්ශනය..

          වෙලාවට විනාඩි දෙකක් කලින් මෙහි ලඟා වූ බැවින්, අපට අවට සිරි නැරඹීම පිණිස විනාඩි දෙකක අමතර කාලයක් ලැබුණි. මාගේ ජංගම දුරකථනයේ බැටරිය අන්තිම කට්ටේ තිබුනත්, සේයාරු දෙකක් සටහන් කරගතිමි. හරියටම වෙලාවටම පොඩි මැණිකේ ඉදල්ගස්හින්න දුම්රිය ස්ථානයෙන් ගමන් ඇරඹීය...