ලංකාවේ ඉහලින්ම පිහිටි දුම්රිය ස්ථානය වෙත..

           අඹේවෙල  දුම්රිය ස්ථානයෙන් පිටත් වූ පොඩි මැණිකේ, නැවතත් සිය සුපුරුදු නැග්ම වෙත අවතීර්ණ වූවාය.. අවට පරිසරය තේ වතු වලට වඩා, උඩරට එළවලු වගාවන් තුලින් වැටුණු සෙයක් දිස් විය. ඇත්ත වශයෙන්ම තේ වතු නොදුටු තරම්ය. 

උඩරට  එළවලු වගාවන්..

          මාර්ගයේද දළ බෑවුමක් නොවූ ලෙසින්, පොඩි මැණිකේ මෙම කොටසේ තරමක වේගවත් ධාවනයක් සිදු කලාය. අඹේවෙල වන තුරු පැමිණි අඩි හතලිස් හතරට එකක් වූ දැඩි ආනතියට වඩා අඩු ආනතියක අප ගමන් කරන ලෙසක් දැනුනි.
          එමෙන්ම, ඉහලට යන විට කාලගුණයේ සහ අවට පරිසර උෂ්ණත්වයේද වෙනසක් දැනුනි. හිරු පායා තිබුණු දීප්තිමත් දිනයක් වුවත්, අවට පරිසරයේ වූයේ ප්‍රබෝධජනක සිසිල්, නැවුම් බවකි. අප පා පුවරු වලම ගමන් කළෙමු. දුම්රිය තොරතුරු හුවමාරු කරගනිමින්, මාර්ගය ආදී දේ ගැන අප දත් දේ සාකච්ජා කරමින්, විහිලු තහළුවෙන් අප ගමන් කළෙමු.

          අශාන් ඔහු මෙම මාර්ගයේ ඔහු පැමිණි රේල් හයික් ගැන කතා කළේය. අපද එවැනි රේල් හයික් එකක් යා යුතු බව ඔහු යෝජනා කළේය.. රේල් හයික් ගැන එතරම් පැහැදීමක් හෝ දැනුමක් නොවුණු මා එම කතා අසා සිටියේය.
  

         ඉතා කෙටි දුරක් ගෙවීමෙන් අනතුරුව, නැවතත් සංඥා කුළුණක් දිස් විය. ඒ, පට්ටිපොළ ඉහල අවුට් හෝම් සංඥාවයි. තවත් කෙටි දුරකින්, පොඩි මැණිකේ පට්ටිපොළ දුම්රිය ස්ථානයට ලඟා වූවාය..

පට්ටිපොළ වෙත ලඟා වන පොඩ්ඩි.. පේනවා නේ? කැමරා ටික අතේම තමා..

         පොඩි මැණිකේ මේ පැමිණියේ, උඩරට මාර්ගයේ තවත් වැදගත් දුම්රිය ස්ථානයක් වෙතටයි. උඩරට මාර්ගයේ පමණක් නොව, මුළු ශ්‍රී ලංකාවටම සහ ලෝකයටම වැදගත් දුම්රිය ස්ථානයක් වෙතටයි. ඒ නම්, ලොව ඉහලම උසකින් පිහිටි පුළුල් ආමාන (Broad Gauge) දුම්රිය ස්ථානය වෙතටයි. එමෙන්ම, දැනට ශ්‍රී ලංකාවේ වැඩිම උසකින් පිහිටි දුම්රිය ස්ථානයටයි..

ප්ලැට්ෆෝම් ඒකෙ මෙන්න මෙහෙම එකක් තිබ්බා..

         උසින් මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 6224ක් සහ, කොළඹ අන්ත්‍ය දුම්රිය ස්ථානයේ සිට සැතපුම් 139ක් සහ දම්වැල් 19ක දුරින් පිහිටි පට්ටිපොළ දුම්රිය ස්ථානය, පාෂ මාර්ගයකින් සහ නටඹුන්ව ගිය තවත් වේදිකාවකින් සමන්විත තරමක් කුඩා දුම්රිය ස්ථානයකි. මහ එලිතැන්න රක්ෂිතය ආශ්‍රිතව පිහිටි මෙම දුම්රිය ස්ථානය, වාෂ්ප එන්ජින් යුගයේදී දුම්රිය ත්‍රිකෝණයක්ව පැවතුනි. එය භාවිතයට ගත්තේ, එකල නානුඔය දෙසින් සහ බදුල්ල දෙසින් පැමිණෙන සහායක එන්ජිම ආපසු හරවා යැවීම පිණිසයි.  

පට්ටිපොළ දුම්රිය ස්ථානය..

          දුම්රිය එන්ජිමක් හැරවීමට ක්‍රම දෙකක් ඇත. එකක් නම් මහනුවර ආදී දුම්රිය ස්ථාන වල දක්නට ඇති හැරවුම් මේසයයි (Turn table). අනෙක නම් ත්‍රිකෝණයයි. මෙම ක්‍රමය වියදම් අඩු ක්‍රමයකි. පට්ටිපොළ ත්‍රිකෝණයේ අඹේවෙල දෙසින් වූ කොටස, පසු කාලීනව ගලවා ඉවත් කර ඇත. 

දුම්රිය ත්‍රිකෝණයේ ඉතිරි කොටස..

         මගීන් කිහිපදෙනෙක් දුම්රියට ගොඩ වූ අතර, කිහිප දෙනෙක් බැස ගියෝය. දුම්රියට නලා සංඥාව ලබා දෙන්නට පැමිණි දුම්රිය ස්ථානාධිපති දුටු මට සහ අකිල අයියාට පුදුම සිතුනි. ඒ, එම දුම්රිය ස්ථානාධිපති වෙන කිසිවෙක් නොව, කලින් ගෙලිඔය දුම්රිය ස්ථානයේ සේවය කල ස්ථානාධිපතිවරයා වූ බැවින්ය!
වෙලාව පස්වරු 1යි 16 වී ඇත. විනාඩියක ප්‍රමාදයක් සහිතව අප පට්ටිපොළ දුම්රිය ස්ථානයෙන් පිටත් වූයෙමු..