මෙදා සැරේ අවුරුදු..

ආපහු ඔන්න නිවාඩු හම්බුනා. මේ පාර කැලැන්ඩර් එක හදල තියන්නේ රුවිතෙට. ඒ නිසා අප්‍රේල් මාසෙම වෙසක් වැටෙනවා. ඉතිං අපේ පාසලේ පාලනාධිකාරිය ඔය දෙකම අල්ලලා මාසෙක නිවාඩුවක් දෙන්න තරම් කාරුණික උනා. ඒ කියන්නේ වෙන අයට ඉස්කෝල 23 වෙනිදා පටන්ගනිද්දී අපිට පටන්ගන්නේ මැයි 9 වෙනිදා!

නිවාඩු ලැබුනට ඉතිං, ඊට පස්සේ දවස් ටිකෙත් එක එක එක එක වැඩ සෙට් උනා. ඉස්කෝලෙම තෑගි දීමේ උත්සවයි තව සංගම් වල වැඩයි ඊළඟට කරගන්න බැරි උන අනික් වැඩයි අවුරුදු උත්සවයි ඉවර වෙද්දී 11 වෙනිදා උනා.
          එදා ගේ අස් කරන්නම් කියල හිටියට ඒක පටන්ගන්න උනේ 12 වෙනිදා දවල්. අම්මෝ.. ඒක නම් ඕනේ නෑ ආය. 2008 ජූලි මාසේ පරණ ගෙදර කාමරේ තිබ්බ ඒවා අහුරපු දවස් මතක් උනා. ඒ වගේම දෙයක් උනා අන්තිමේ මේකත්. තව ඒ කාලේ ෆයිල් වලට පුරවපුව ආපහු හම්බෙලා ඉතිහාසෙත් මතක් උනා.

කොහොමින් කොහොමින් හරි, මේ පාර අවුරුදු සිරි නම් අම්මටසිරි කියවෙන තරමටම අඩු වෙලා තිබ්බ කියල පෙනුනා. ඇයි ඉතිං මිනිස්සුන්ට මාර ජොලි නේ. පොල්තෙල් බෝතලේ 300යි. යකෝ ලංකාවේ ගහෙන් බාලා හදන තෙල් එක 300 වෙද්දී අර මුහුද මැද ඉඳන් හාරලා නැව් වලින් මෙහාට ඇවිල්ල පිරිසිදුත් වෙලා එන පෙට්‍රල් බෝතලේ එකසිය ගානක්. යකාගේ රටක් තමා මේකත්.

අවුරුදු උත්සව නම් එකසිය ගානට සෙට් උනා මේ පාර. නිවාඩු දෙන්න කලින්ම දහම් පාසලේ එක තිබ්බා. එකත් මේ පාර පොඩ්ඩක් මොඩ් වෙලා තිබ්බ. වැස්ස ධාවන තරඟ ටිකේ පාර නම් කාල තිබ්බ. ඒ නිසා වෙනද වගේ දුර බැරි උනා. ඒ නිසාම, අපේ ස්පොර්ට්මීට් එකටත් වඩා තරඟ ටික සංකීර්ණ උනා. දන්නෝ දනිති. 

                            

කෑම මේසය..

නිවාඩුවෙන් පස්සේ ස්ටාෆ් ගිල්ඩ් එකේ අවුරුදු උත්සවෙටත් මේ පාර ගියා. අම්මෝ.. සූ ගාලා සෙනග හිටියා. හැබැයි හවස තිබ්බේ පල්ලෙකැලේ පිට්ටනියේ. හරිම ලස්සන හැන්දෑවක්. ලොකුවට නැති උනාට ලස්සනට වැඩේ ගියා. එකේ නම් ගම හරහා දුවල දිනුවා. 

කෑම මේසය විවෘත කිරීම.. උපවිදුහල්පති තුමා අතින්.

සංගීත සාජ්ජය..

දැන් කට්ටිය සූ ගාලා සිංහල සංස්කෘතිය ද මොකද්ද එකක් ගැන කියෙව්වට, ඒ චාරිත්‍ර නම් මාර ගොඩක් කරනවා. මම හිතන්නේ දැන් අවුරුද්දට ෂොපින් යාම කියල වෙනම අලුත් චාරිත්‍රයක් දාන්න වෙනවා. ඇයි යකෝ, කන්න නැතුව හිටියත් අවුරුදු කිට්ටු වෙනකොට ටවුන් වලයි රෙදි කඩ වලයි අර මොකකදෝ වගේ සෙනග. හදිසියකට ඇඳුමක් කැඩුමක් ගන්න ගිය එකෙක් එහෙම අනාතයි ඉතිං. ඒ සෙනග බැලුවම මට හිතිච්ච දේ තමා යකෝ අවුරුද්දේ ඉතුරු හරිය මුන් හිටියේ හෙළුවෙන්ද කියන එක.

රෙදිත් ගත්තයි කියමුකෝ. එකලෙක්තරා රටෙක අවුරුදු කාලයේ නෑගම් යාම යයි චාරිත්‍රයක් විය කියල පුස්කොල පොතක නෙවේ කඩදාසි පොතක තිබිල කියෙව්වා. හැබැයි දැන් නම් නෑගම් නෙවේ නෑයෝ එද්දී ගම දාල යන තත්වයක් තියන්නේ. අනික් අතට ඉතිං එහෙමයි කියල දැන් ගෙවල් වලට එකතු වෙන්නෙත් නෑ කට්ටිය. ඉස්සර 2004-2005 වගේ අවුරුදු කාල වල අපි එක එකාගේ ගෙවල් වලට ගිහිං සෙල්ලම් කරනවා, කයිය ගහන් ඉන්නවා, අඩුම තරමේ කැරම් අතක් වත් ගහනවා. ඒකට දැන්.. එකෙක් නෑ පාරකවත්. ගෙදරකට ගියත් නිකම් ඔෆිෂල් ඉන්ටර්වීව් එකකට ගියා වගේ කතා කරලා යනවා. නැත්තම් ඔන්න කොහේ හරි ඉඳන් කවදාවත් දැකපු නැති එකෙක් ඇවිත් අහයි- “පුතා මාව අඳුරනවද” කියල. යකෝ අඳුරනවා නම් ගිහිං කතා කරනවනේ පොර අහනකල් ඉන්නේ නෑ නේ..

මේ පාර වැඩිය ගිනිකෙළි නම් ගෙනාවේ නැහැ. අප්පච්චි රතිඤ්ඤා ටිකක් ගෙනල්ල තිබ්බ. ඒ අස්සේ මේ අහස් කූරු හූ කියන්න පටන් අරගෙන. දවස තිස්සෙම අර දෙවෙනි ලෝක යුද්ධ කාලේ වගේ. අහස් කූරු ටිකකුත් කොහෙන්දෝ හම්බවෙලා තියනවා දැක්කා ගේ මුල්ලක. අද රෑ දාන්නම් කියල හිතං හිටියට හිටු කියල වහින්න පටන්ගත්තා. ඒ වැඩේ කල් දැම්මා. තව 2008 ගෙනල්ල අලුත් ගෙදරට ගිහින් පත්තු කරන්න කියල තියාගත්ත ටිකකුත් තියනවා. ඒ ටිකත් දානවා හෙට. 

.....ගුවන් ගත වීම ස්වල්ප වේලාවක් ප්‍රමාද වන  බව කරුණාවෙන් සලකන්න..

මේ අවුරුද්දේ හැබැයි එල වැඩක් වෙලා තිබ්බා. නොනැගතේ සෙට් වෙලා තිබ්බේ රෑට. ඉතිං වෙනදට කිසි දෙයක් කරන්න බැරුව ලැප් එක දිහා බලාගෙන කාලේ කන එක මේ පාර නිදාගන්න පුළුවන් උනා. එක පාරක් නොනැගතේ බ්ලොග් ලියල ඒ අවුරුද්දෙම මේක ලියාගන්න බැරි උනා. මේ අවුරුද්දේ නොනැගතේ නිදාගෙන ඊට පස්සේ නිදාගන්න නැති වෙයිද දන්නේ නෑ අවුරුද්දම..

මේක ලියන වෙලාවෙත් ධාරානිපාත වර්ෂාවක් ඇදහැලෙනවා. දවස් දෙකක් ඉඳන් දූවිලි නාලා, ඒ මදිවට අද කිරිබත් කාලා, තව මදි පාඩුවට අයිස්ක්‍රීමුත් කාලා, ඒ මදිවට වැස්සේත් තෙමිලා, සෑහෙන ඇරියස් එකක් එකතු වෙලා තියනවා. හෙට වෙද්දී ඵල දරයිද දන්නේ නෑ HO2  ගලාගෙන. උදේ අවුරුද්ද පටන් ගත්තෙම පළාතේ බළල්ලු ටික පන්නල දාල. අල්ලපු ගෙදර එකෙක් පාරෙන් පැනල වහලෙටත් උඩින් දුවනවා දැක්කා. උන් ටික නම් පැයක් විතර මගේ ගුණ ගයන ගමන් හෙව්වා ඇහුනා. අවුරුද්ද සුබයි වගේ ඒ නිසා..

බලමුකෝ.. ඔන්න එහෙනම් ලියන කියවන කමෙන්ට් කරන නොකරන එකී මෙකී නොකී හැමෝටම ..